Skutki koronawirusa mogą dotknąć też pracowników administracji rządowej
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (tzw. ustawa o tarczy antykryzysowej 2.0) w sytuacji gdy negatywne skutki gospodarcze COVID-19 spowodowują stan zagrożenia dla finansów publicznych państwa Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia zdecydować się na wprowadzenie rozwiązań w zakresie ograniczenia kosztów wynagrodzeń osobowych m.in w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, ministerstwach, urzędach wojewódzkich czy w jednostkach podległych i nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów, ministra kierującego działem administracji rządowej lub wojewodę.
Ograniczenia kosztów wynagrodzeń osobowych mają polegać na:
- zmniejszeniu zatrudnienia, a także
- wprowadzeniu na czas określony, nie dłuższy niż do końca danego roku budżetowego, mniej korzystnych warunków zatrudnienia pracowników.
W praktyce oznacza to zarówno możliwość dokonywania zwolnień osób zatrudnionych w administracji rządowej, jak też możliwość obniżenia wynagrodzenia.
Możliwe cięcia etatów czy wynagrodzeń mają nastąpić z uwzględnieniem potrzeb budżetu państwa, a także konieczności zapewnienia prawidłowego realizowania zadań administracji rządowej.
Tarza antykryzysowa 2.0 zakłada, że zmniejszenia zatrudnienia może nastąpić przez:
- rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy, w tym z pracownikiem posiadającym ustalone prawo do emerytury lub renty;
- nie zawarcie z pracownikiem kolejnej umowy o pracę, w przypadku umowy zawartej na okres próbny, umowy zawartej na czas określony;
- obniżenie wymiaru czasu pracy pracownika z jednoczesnym proporcjonalnym zmniejszeniem wynagrodzenia za pracę.
Co istotne do redukcji etatów nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.
Zmniejszenie zatrudnienia ma odbyć się na podstawie opracowanych kryteriów. Oprócz kryteriów podstawowych (np. kwalifikacje zawodowe lub umiejętności i doświadczenie zawodowe, dotychczasowy przebieg pracy i stosunek do obowiązków pracowniczych, przydatność pracownika do pracy, dyspozycyjność pracownika, w związku z potrzebą zapewnienia prawidłowego funkcjonowania podmiotu) ustawa o tarczy antykryzysowej 2.0 wymienia również kryteria pomocnicze służące ocenie zgodności z zasadami współżycia społecznego, w tym uwzględniające sytuację osobistą i rodzinną pracownika. Ponadto ustawa przewiduje procedurę informowania zakładowych organizacji związkowych o proponowanym sposobie przeprowadzenia zmniejszenia zatrudnienia.
Zwolnienia mogą objąć nie tylko pracowników urzędów, ale również pracowników i urzędników Służby Cywilnej.
Zwolniony pracownik otrzyma oprawę pieniężną w wysokości jedno, dwu lub trzymiesięcznego wynagrodzenia (wysokość odprawy zależna jest od stażu pracy w danej jednostce).
Jeśli chodzi o wprowadzenie mniej korzystnych warunków zatrudnienia, to ustawa o tarczy antykryzysowej 2.0 zakłada możliwość zawieszenia prawa do dodatkowych składników wynagrodzeń, nagród, premii i innych świadczeń o takim charakterze lub zawieszenia uprawnień wynikających z innych przepisów, w tym prawa do dodatkowego urlopu. Co ważne ww. ograniczenia mogą być wprowadzane w stosunku do wszystkich pracowników podmiotu lub w grupach pracowników w zależności od podstawy nawiązania stosunku pracy. Pracownik, który otrzymał zawiadomienie o wprowadzeniu mniej korzystnych warunków zatrudnienia może się na nie zgodzić. Oświadczenie o braku zgody będzie równoznaczne ze złożeniem przez pracownika oświadczenia o rozwiązaniu stosunku pracy za wypowiedzeniem.
radca prawny Marta Strzecha-Bociąga
Powiązane wpisy
Listing Act, czyli ułatwienia dla emitentów
Listing Act, czyli ułatwienia dla emitentówZmiany w przepisach o L4 – co przyniesie rok 2025?
Zmiany w przepisach o L4 – co przyniesie rok 2025?